Montaż i wymiana drzwi wewnętrznych w Gdańsku

Montaż i wymiana drzwi wewnętrznych to wbrew pozorom proces skomplikowany i wymagający wiedzy fachowej. Pod tym pojęciem rozumiemy nie tylko zawieszenie skrzydła drzwiowego na zawiasach, lecz także prawidłowe wstawienie ościeżnicy (futryny) w otwór w ścianie zwany ościeżem. Poniżej przedstawiamy w jaki sposób prawidłowo wykonać tę czynność oraz uniknąć popełnienia podstawowych błędów.

Zanim jednak pójdziemy na zakupy należy zwrócić uwagę, czy skrzydła drzwi są przylgowe czy bezprzylgowe. Skrzydła przylgowe posiadają listwy przymykowe, które zwiększają powierzchnię ich przylegania do ościeżnicy. Są to zdecydowanie bardziej szczelne drzwi. Ponadto zwróćmy uwagę, iż niektórzy producenci oferują oddzielnie skrzydłą drzwiowe i oddzielnie ościeżnice do nich. Inni natomiast sprzedają komplet. Ma to istotne znaczenie, gdy chcemy jedynie wymienić stare skrzydłą i nie demontować ościeżnicy. Wybierzmy wtedy takie skrzydła drzwi, które nie mają przygotowanych miejsc do montowania zawiasów, gdyż mogą one nie pasować do starej ościeżnicy. Przed zakupem drzwi dokonajmy starannych pomiarów – mierzymy szerokość i wysokość otworu drzwiowego, jego przekątne i grubość ścian.

Przed samym montażem drzwi należy przygotować w odpowiedni sposób ościeże. Ościeże musi być z każdej strony o blisko 1,5 cm większe od zewnętrznych wymiarów ościeżnicy montowanych drzwi. Ubytki należy natomiast wypełnić zaprawą, a po ich wyschnięciu wyrównane. Do starej ościeżnicy muszą dokładnie pasować wymiary skrzydła drzwi i miejsca montowania zawiasów. Jeśli natomiast decydujemy się na wymianę również ościeżnicy, należy pamiętać żeby otwór w murze był o ok. 2 cm szerszy i ok. 1 cm wyższy od szerokości ościeżnicy mierzonej po jej zewnętrznej stronie. Gdy otwór jest nierówny – przykładowo szerszy przy podłodze niż pod nadprożem, zawsze przyjmujemy mniejszy wymiar. Jeśli posiadamy metalową ościeżnicę, której chcemy się pozbyć, lecz jednocześnie nie chcemy decydować się na niszczenie ścian, idealnym rozwiązaniem okaże się specjalna futryna „kamuflująca”. Wyglądem przypomina typowe współczesne regulowane ościeżnice opaskowe. Ościeżnica nakładana zmniejsza światło drzwi jedynie o 28 mm w związku z czym rozmiar skrzydła drzwi pozostaje bez zmian.

Montaż rozpoczynamy od złożenia ościeżnicy i oklejenia jej brzegów taśmą papierową. Celem jest zabezpieczenie przed zabrudzeniem. Następnie należy ustawić ościeżnicę pionowo w otworze i ustabilizować ze wszystkich stron drewnianymi klinami. Kliny należy wbić w szczeliny pomiędzy ościeżnicą a murem. Ościeżnicę unieruchamia się od wewnątrz za pomocą specjalnych rozpórek lub drewnianych listw. Istotne jest również zachowanie kątów prostych między nadprożem a pionowymi słupkami ościeżnicy.

W dalszej kolejności należy wykonać otwory na kołki montażowe w pionowych elementach ościeżnicy. Na każdym umieszczamy przynajmniej dwa wkręty – jeden na wysokości ok. 20 cm nad podłogą, a drugi w tej samej odległości od górnej belki. Szczelinę między ościeżnicą a murem wypełnia się punktowo (co 20 cm) pianką montażową, a jej nadmiar usuwamy nożem. Warto ościeże delikatnie zwilżyć wodą – pozwoli to wówczas pianie montażowej uzyskać lepszą przyczepność. Do montażu drzwi najlepiej wybrać pianę niskoprężną. Usuwamy kliny, a miejsca po nich również wypełniamy pianką montażową. Po montażu listew wykończeniowych zawieszamy skrzydło drzwi, regulujemy zawiasy i mocujemy klamkę oraz zamek. Łączenie listew wykończeniowych ze ścianą wykańczamy za pomocą elastycznego uszczelniacza akrylowego. W przeciwległym do zawiasowego słupie ościeżnicy montujemy i regulujemy blachę zamka.

W jaki sposób uniknąć podstawowych błędów? Przed przystąpieniem do pracy należy skompletować wszystkie niezbędne narzędzia i materiały. Przy wypełnianiu pianką montażową przestrzeni pod futryną należy pamiętać o sile wypierania piany i wypełnić szczelinę wyłącznie do połowy jej głębokości. Sama pianka powinna być elastyczna tak by nie pękała z powodu drgań wywołanych zamykaniem i otwieraniem drzwi.

Na koniec przybliżymy różnice między poszczególnymi rodzajami ościeżnić. Ościeżnica drzwi zbudowana jest z trzech elementów: dwóch pionowych i jednego poziomego (górnego). Elementy te łączy się łącznikami oraz listwami opaskowymi. Ościeżnicę należy złożyć zgodnie z dołączoną instrukcją. Obecnie najpopularniejsze są ościeżnice drzwi produkowane z drewna klejonego warstwowo lub z tzw. MDF-u (okleinowane, fornirowane, foliowane lub lakierowane). Jeden z pionowych elementów ościeżnicy posiada nawiercony otwór pod zaczep zamka, natomiast na drugim są umieszczone zawiasy (słup zawiasowy). Wyróżniamy dwa rodzaje ościeżnić: stałe oraz regulowane.

Ościeżnica stała jest najprostszym rodzajem futryny. Może mieć grubość 6 cm lub 10 cm. Drugi rodzaj ościeżnicy drzwi to ościeżnica regulowana. Posiada listwy obejmujące, które umożliwiają dopasowanie jej do grubości muru. Stosujemy je, gdy grubość muru ma więcej niż 7,5 cm, lecz nie więcej niż 30 cm (są również producenci oferujący ościeżnice regulowane do ścian o grubości 50 cm). Zakres regulacji ościeżnić to najczęściej 2 cm. Ościeżnice regulowane są zdecydowanie łatwiejsze w montażu i demontażu. Są idealnym rozwiązaniem, gdy wymieniamy drzwi oraz gdy otwór drzwiowy i ściany, w których go wykonano nie posiadają odpowiednich wymiarów. Z uwagi jednak na swoja funkcję są znacznie droższe od tradycyjnych ościeżnić stałych.